Mart smart gerir eitt lekkert

Tilfinningaklám er einstaklega skemmtilegt orð og enn betra fyrirbæri í sinni fjölbreyttu mynd.

Stundum hef ég lent í því að vera tilfinningaklámvera. Ekki þannig að  ég sé endalaust tilfinningalega klámfengin, heldur með því að njóta þess að horfa upp á annara manna tilfinningaklám (eflaust hefur það samt gerst að ég hafi sjálf klæmst tilfinningalega... vonandi bara sjaldan.)

Mér þóttu t.d. Jerry Springer stundum ótrúlega skemmtilegir þættir, svo ekki sé minnst á Ricky Lake. Þar var tilfinningaklámið í hávegum haft og yfirleitt meirihlutinn sviðsettur til að klámið næði nú góðum klímax.

Alvöru, íslenskt tilfinningaklám finnst mér hinsvegar frekar mikið ógeð. Sérstaklega þegar það gerist á stórum skala. Þegar heil þjóð sveiflast eins og loðnutorfa í tilfinningaklámvalsi. Það er eiginlega bara hálf hræðilegt. Þegar slíkt gerist er ástæða fyrir fólk að óttast. Heilaþvegin þjóð í tilfinningalegu uppnámi getur ekki tekið skynsamlegar ákvarðanir. Það hefur nú margoft sýnt sig og sannað. 

Annars er ég bara rosa hress. Var á Barnum áðan að borða góðan mat, hitti Nonna tattú sem er alltaf jafn mikið ljúfmenni, drakk kaffi með Óla Hirti og fékk að heyra rómantíska sögu. Sneri svo til baka til vinnu á vínrauðum Bjúikk með gráum leðursætum. Það er bara töff.

Hjá honum Kristjáni B hérna... loksins eitthvað sem gengur alveg upp....

Það er eitthvað hálf ógnvekjandi að blogga hérna finnst mér stundum. Þetta er svolítið eins og þegar ég var á póstlista feministafélagsins. Eftir smá tíma fór ég að standa mig að því að gera varla annað en reyna að koma vitinu fyrir þessar stelpur sem voru bara á einhversskonar auto-pilot feminisma sem þær uppgötvuðu ekki í eigin hugsun, heldur eftir að hafa farið í kynjafræði í HÍ. Prógramms feminismi sem þær numu kannski af einhverjum fyrstu eða annarar kynslóðar feministum og þeim kennslubókum sem þessar kennslukonur réttu að þeim. Ákaflega óspennandi fyrirbæri. Ég þekki til dæmis að minnsta kosti tvær stelpur sem eru mjög áberandi í fjölmiðlum að tjá sig um sínar feminisku skoðanir, en báðar hafa þær tekið þátt í fegurðarsamkeppnum og hamast við að vera módel. Eftir að þær keyptu feminiska floppídiskinn sinn í HÍ hafa þær bara afsakað þetta með því að segjast hafa verið ungar og vitlausar. En....alveg frá því ég var ung og vitlaus hafa mér þótt fegurðarsamkeppnir hlægilegar og kjánaleg uppákoma og jafnvel þó að ég hefði verið 175 og með langa skanka þá hefði það ekki hvarflað að mér að taka þátt í slíku bulli. Ég tók hinsvegar þátt í stuttmyndasamkeppni og fékk þrenn verðlaun fyrir myndina Miranda, sem fjallar einmitt um kynfrelsi og eldskírnir. Og aldrei fór ég í HÍ.

Það er líka alþekkt að eitt skemmt epli getur skemmt öll hin. Þannig myndi ég segja að margar þeirra hafi hreinlega skemmt merkingu orðsins "feminismi" líkt og Nasistaflokkurinn skemmdi ímynd svastikunnar með því að nota hana fyrir sig (en eins og margir vita er þetta aldagamalt tákn fyrir árstíðirnar og lífsins gang). Það væri vel þess virði að búa til skoðanakönnun og kanna hvaða merkingu fólk leggur í orðið. Gefa þrjá valkosti:

1. Fólk af báðum kynjum sem vinnur gegn því að konum sé mismunað í samfélaginu.

2. Reiðar konur sem vilja banna klám og fegurðarsamkeppnir (og jafna launamun kynjanna).

3. Fimmtug kona með stóran skartgrip um hálsinn, Harry Potter klippingu og frekar spes gleraugu.

Hvað sem öðru líður þá er mikilvægt að vinna að þessum málum. En það væri svo miklu betra ef það væri ekki gert með þessu offorsi, og þessum endalausa fókus á krikaloð og kynlíf... og því að gera konur að körlum... og forræðishyggju... og...og.... 

Mér finnst ég hafa verið soldið súri strumpurinn hérna. Það eru allir að skammast og ég fer að skammast líka. Sogast með skammi straumnum. Vendi ég því mínu kvæði í kross.

Fallegt og gott í dag:

Fór í ilmolíu andlitsbað í laugum og talaði dönsku við snyrtikonuna Bibi sem var hreint frábær. Komst að því að andlitsnudd er betra en baknudd.

Fór í gufuna og er öll ótrúlega mjúk núna

Lagði mig í hádeginu

Knúsaði Eddu

Búin að lesa nokkur falleg ljóð (sjá eitt frábært hér að neðan)

Fá skemmtilega tölvupósta frá góðu fólki

Sjá skúbbið mitt á forsíðu Fréttablaðsins í dag

Borða þrælfínt Burrito

Stal óvart símanum hans Gumma tölvukarls svo hann fékk klukkustundar pásu frá síhringjandi síma og leið vel fyrir vikið. Svona getur maður látið gott af sér leiða bara alveg óvart.

Hvernig ætti ég að geta kvartað? Líf mitt er einn sælustraumur nánast. Ég hef það aldeilis stórgott svo ekki sé meira sagt.

Á morgun förum við Emilía að kaupa á okkur spjarir í Smáralind og svo ætlum við að dansa á straight friendly hommabarnum hans Óla Hjartar um kvöldið. Það verður væntanlega hressandi og skemmtilegt. Við erum blissful, bourgeois og undursamlega ofdekraðar litlar blaðakonur á eyju milli Grænlands og Færeyja. Það er ekki annað hægt en að kætast yfir þessu.